Κουλόμπ, Σαρλ Ογκιστέν ντε-

(Charles Augustin de Coulomb, Ανγκουλέμ 1736 – Παρίσι 1806). Γάλλος φυσικός. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, έγινε μηχανικός του στρατού και έφτασε μέχρι τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Τα τρία χρόνια που υπηρέτησε στο φρούριο Μπουρμπόν, στη Μαρτινίκα, έβλαψαν την υγεία του και όταν επέστρεψε στη Γαλλία εργάστηκε στα οχυρωματικά έργα της Λα Ροσέλ, της Ιλ ντ’ Εξ και του Χερβούργου. Μετατέθηκε στο Παρίσι και διορίστηκε επιθεωρητής των υδάτων και των πηγών, αλλά όταν ξεκίνησε η Γαλλική επανάσταση αποσύρθηκε στο Μπλουά. Επανήλθε στη συνέχεια στο Παρίσι για να λάβει μέρος στις μελέτες για τη διατύπωση του νέου συστήματος μετρήσεων. Υπήρξε ένα από τα πρώτα μέλη του Ινστιτούτου της Γαλλίας και επιθεωρητής της δημόσιας εκπαίδευσης. Οι σημαντικότερες έρευνές του αναφέρονται στα προβλήματα στρέψης. Κατασκεύασε τον ζυγό στρέψης, που υιοθέτησε το όνομά του και με τον οποίο κατόρθωσε να προσδιορίσει τους νόμους τόσο για τα ηλεκτρικά φορτία όσο και για τις μαγνητικές ποσότητες (νόμοι του Κ.). Προηγουμένως είχε διενεργήσει ενδιαφέρουσες έρευνες για την τριβή των απλών μηχανών και εργασίες σχετικά με την αντοχή των υλικών, μεγάλης τεχνολογικής σημασίας. νόμος του Κ. Θεμελιώδης νόμος της ηλεκτροστατικής, που καθορίζει τη δύναμη με την οποία έλκονται ή απωθούνται δύο ηλεκτρικά φορτία, τα οποία ηρεμούν σε μεταξύ τους απόσταση r, με αντίθετο ή ίδιο σημείο (πρόσημο), αντίστοιχα. Αυτή η δύναμη είναι ανάλογη με το γινόμενο των δύο φορτίων και αντιστρόφως ανάλογη με το τετράγωνο της απόστασής τους: όπου q₁ και q₂ τα σημειακά φορτία, r η απόστασή τους και k μια σταθερά που εξαρτάται από το σύστημα μονάδων και το μέσον που περιβάλλει αυτά τα φορτία. Στο διεθνές ορθολογιστικό σύστημα μονάδων, η τιμή του Κ για το κενό είναι όπου ε₀ η διηλεκτρική σταθερά του κενού ). H διεύθυνση της δύναμης Κ. είναι παράλληλη με τον νοητό άξονα που ενώνει τα δύο φορτία και η φορά της καθορίζεται από το είδος αυτών. Για τη γενίκευση του παραπάνω νόμου θεωρείται ο διανυσματικός χαρακτήρας της δύναμης. Ο νόμος του Κ. ισχύει ακόμα και για τα φορτισμένα σωματίδια διάστασης της τάξης των πυρήνων, όμως για αμοιβαίες αποστάσεις μεγαλύτερες από 10^-12 εκ. Από το όριο αυτό και κάτω, το πείραμα απέδειξε ότι ο νόμος δεν ισχύει. Ο νόμος αυτός υπήρξε θεμελιώδης μέχρι τη διατύπωση των γενικότερων θεωριών του Μάξγουελ περί ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου.